Kobiety rodu Trastamara, potomkinie Izabeli Katolickiej: Katarzyna i Joanna. Czy Joanna była szalona?

Joanna to chyba najbardziej nietuzinkowa postać kobiety w Europie. Historię należy zacząć od opowieści o losach jej matki: Izabeli Katolickiej, a także Katarzyny Aragońskiej pierwszej żony Henryka VIII. Powiedzmy  szczerze Izabela przywłaszczyła sobie tron obalając prawowitego następcę swojego brata, a jego córkę wtrącając na wieki do zakonu oraz podając informację jakoby nie była jego dzieckiem. Koronuje się sama. Miała zostać żoną króla Anglii, żoną Edwarda Yorka, ale ten poznał panią Woodville. Pani Woodville definitywnie przyczyniła się do upadku Yorków, choć wydała na świat dużo dzieci. Pochodziła z tak niskiego rodu, a zarazem zdradzieckiego, że szybko obsadziła całą swoją rodziną dwór królewski.  Podczas Wojen Dwóch Róż dobrze wychodzi jej rzucanie czarów i zamykanie się w krypcie. Ryszard York miał w pełni rację.  Isabela tej obelgi nie zapomni i kiedy Edward będzie błagał o pomoc; nie pomoże. Pomyśleć jak wielkie imperium mogliby stworzyć.  Jej mąż Ferdynand Aragoński to wzór machiawelizmu zaraz po Cesare Borgii 

i często porównuje się obydwu w historii politycznej.Problem w tym, że Ferdynand jet jeszcze gorszy. Ferdynand nie jest święty, wyeliminował wszystkich pretendentów do tronu Aragonii trucizną. Niezaprzeczalnym faktem jest, że ślub tych dwojga nie miał prawa zaistnieć. Byli zbyt blisko spokrewnieni. Pierwszą dyspensę sfałszowano, a drugą tą, którą pokazano światu -kupiono. Sfałszował ją sam Ferdynand i sam kupił tą drugą. To dlatego mimo iż Joanna uwięziła Cesare Borgię, Ferdynand nie zauważył jego ucieczki. Doskonale bowiem wiedział, że Cesar wie iż tak naprawdę to tron jest przejęty nie prawnie, a potomkowie tej pary to  bękarty ... Ale Joanna spotyka się z Cesare i błaga go o pomoc w zabiciu ojca. Jeśli to prawda jak pokazała przyszłość i stwierdził Borgia, myślała całkiem logicznie. Z pary tak szalonych ludzi mogły przyjść na świat tylko szalone dzieci. Choroba psychiczna jest w rodzinie Izabeli od prawieków. Matka Izabeli jest ukrywana właśnie, ze względu na nią. Sama zdobyła tron przez bycie kochanką.Izabela powiedzmy  szczerze, też nie wykazuje cech osoby zdrowej psychicznie. Nie mam namyśli podboju Grenady, ale chociażby wprowadzenie Inkwizycji, wygnanie Żydów i z czasem wszystkich nie chrześcijańskich mieszkańców Grenady. Związki z kapłanem Torquemadą, a potem Cisnerosem, o których nawet jej własny mąż wypowiada się wprost, że to już nie jest dewocja, a szaleństwo... Ale on sam wchodzi z nim potem w układ.  Izabela może i ma wytarte wszystkie suknie od klęczenia, ale Ferdynand w inkwizycji widzi okazję. Cisneros jest mizoginem, ale też jest żądny władzy. Dlatego siedzi przy tej kobiecie. Kiedy umierająca na raka Izabela nie będzie już wiedzieć wiele o Bożym Świecie; Cisneros zawiązuje układ z Ferdynandem. Do Trybunału Inkwizycyjnego trafiają przede wszystkim bardzo bogaci ludzie. Kiedy się ich spali ogromna dziura budżetowa się zapełni.  Swoją dolę otrzymuje również Cisneros, ale on jest zawsze po swojej stronie. Ten wystawny dwór jest bowiem na pokaz. Podbój Grenady , ujednolicenie krajów i wyprawy Kolumba zrujnowały kraj. W efekcie Hiszpania staje się krajem zacofanym i zamkniętym na wieki , choć po odkryciach Kolumba będzie handlować złotem i niewolnikami, ale do tego momentu jeszcze bardzo wiele lat. I tak naprawdę ta historia zaczyna się dopiero od Corteza.  Izabela była rozpieszczanym dzieckiem przez rodziców i robiła co chciała. To też jest powodem konfliktów w jej małżeństwie. Obiecuje Ferdynandowi, że będzie władał z nią w Kastylii, ale tymczasem oszukuje go. To ona jest panią Kastylii, a on jedynie

'' królewskim małżonkiem''. To samo zrobi Filipowi. Upokorzenie- zdecydowanie. Po za tym publicznie neguje jego decyzje, nie pozwala mu się wypowiadać. Całe życie będzie despotycznie rządzić rodziną, a jej mąż jest równie despotyczny. To toksyczne małżeństwo bardzo interesownych ludzi. Tak naprawdę tylko to ich trzyma przy sobie i takie wzory przekażą dzieciom. Jakkolwiek wielu chce wybielić tą parę, nie da ich się wybielić i pewne fakty trzeba przyjąć, a te fakty tłumaczą postępowanie ich dzieci. 

To samo będzie robić Katarzyna Aragońska i podobnie jak matka skończy z kochanką w tle, która w końcu zostanie żoną męża. Izabela jest despotyczna wobec dzieci i kiedy nawet jako dorosłe nie spełniają jej zachcianek  jest wtedy brutalna, o tym świadczy fakt uwiezienia Joanny kiedy ta chciała wrócić do męża, ale matka stwierdziła, że ma zostać przy niej, albowiem chce ''wydoić'' od niego pewne przywileje, jak na złość zarówno Henryk VI Tudor jak i Filip widzą na czym polega ta gra. Wieczne przewlekanie wyjazdów przyrzeczonych do ożenku córek, ogromne braki w kwocie ustalonego posagu, albo wysłanie nie tej córki czy wreszcie wycofywanie się z ustalonych umów pomiędzy państwami. To po prostu tradycja tego dworu. To też tłumaczy dlaczego Ferdynand decyduje się na zamknięcie swojej córki w zamku wbrew testamentowi żony i obwołuje się królem Kastylii i Aragonii. Po prostu nie chce mieć nic wspólnego z córką, która jest najbardziej podobna do swojej matki. To wtedy Joanna staje się Szalona. 

Bez wątpienia Joanna ma wady np. za bardzo i zbyt namiętnie kocha. Co gorsza okazuje to publicznie.To dobre dla szarej kobiety, ale nie królowej, tym bardziej jeśli ma być to królowa państwa mieniącego się potęgą. Tak naprawdę nie miał jej tego kto nauczyć. Henryk VI również ubolewał nad brakiem edukacji i obycia dworskiego Katarzyny Aragońskiej. W jednym z listów ubolewa wręcz, że owszem świetnie manipuluje ludźmi, ale  jej wiedza kończy się na pacierzach. Rodzice prowadzą swoje wojny religijne, ale dzieci rosną trochę jak chwasty z bardzo rozdmuchanym ego. 

Filip Piękny pochodzi z Habsburgów najpotężniejszego rodu na Kontynencie Europejskim. Ród wyniósł jego ojciec Maksymilian i tak naprawdę to Habsburgowie i Osmanowie rozdają główne karty w grze.  To dziwne czasy, w tych czasach żyją ludzie, w każdym zakątku świata, którzy stworzyli nasz świat. To epoka '' Królów Królów''.

Małżeństwo Joanny i Filipa miało być transakcją wymienną, w zamian do Hiszpanii ma przybyć jego siostra Małgorzata, która miała poślubić Jana , brata Joanny. Ów zmarł jednak szybko.  Isabela odwleka  podróż córki wszelkimi sposobami; wymawiając się atakiem na hiszpańskie Królestwo Neapolu przez  Francję. Jak wiadomo statek musiał przepłynąć przez ich wody, co mogło zagrozić córce. Potem stwierdza iż morze jest  w ogóle niebezpieczne. W końcu zostaje przymuszona do wydania córki, kiedy to Habsburg stwierdza, że zerwie zaręczyny. Wtedy odwozi córkę do Laredo.Ponoć kiedy córka opływała po raz pierwszy widziano królową płaczącą. Joanna bardzo cieszyła jednak na opuszczenie domu, w którym jeśli chodzi o związki rodzinne wiele brakowało. Można powiedzieć z deszczu po rynnę. Problem polegał na tym, że żadna z córek Królów Katolickich nie odebrała nauki większej niż łacina i pacierze , wszystko inwestowano w Jana. To dwór strasznie pruderyjny, głównie dzięki Izabeli bo kiedy ta znika na swe modły, a Ferdynand ma czas pobyć sam w Aragonii, on bawi się wtedy do woli. Nie bez powodu jego i jego ojca nazywano Pająkiem. Joanny nie nauczono też akceptowania innych poglądów, jakiejkolwiek tolerancji dla inności. Dwór Filipa lubi się bawić, seks nie stanowi tabu, kobiety noszą ozdobne stroje, biżuterię. Pałace zdobią różne obrazy bardzo erotyczne. To przecież dla Filipa namalowano ''Wieżę Babel'', aby pokazać życie Filipa.

Polityka Isabeli doprowadził do tego , że w końcu w tym kraju  nie było nawet dobrych lekarzy,  w tamtych czasach tym zajmowali się przecież Żydzi bądź muzułmanie. Czarna Legenda jest w dużej mierze prawdziwa.Joanny nie nauczono  protokołu dworskiego. Potomkowie Trastamara to tak naprawdę chwasty polityczne, cenne jedynie dlatego, iż po Odkryciach Geograficznych szczycą się dostępem  do złota Ameryki. Problem w tym, że są takimi bankrutami, że miną lata za nim to złoto na coś więcej się przyda. 8.08.1456 roku Joanna dopływa do Flandrii, po drodze musi zatrzymać się w Anglii, gdzie mimo listów Isabelii proszących o opiekę Henryk VI Tudor nie przyjmuje jej ciepło. Ma już jednego pasożyta z tej rodziny. Nie cieszy go, że Artur nie ma potomka,a zapewniano go o wielkiej płodności żony. Potem ta kobieta  przypadnie w spadku bratu Artura- Henrykowi VIII, jest kilkanaście lat starsza... Nie dziw, że nie zadziałało. Filip jest w tym czasie w Tyrolu i spotka się z żoną po miesiącu. Joanna szybko zakochuje się, zdecydowanie za bardzo w nowym mężu. Nie ma co jej się dziwić dwór Filipa i wszystko co go otacza jest zdecydowanie bardziej swobodne. Po ślubie Filip zostaje księciem Burgundii. Joannę wychowywano w szalonej skromności , dzieci nosiły często podarte ubrania, które przechodziły w rodzeństwie. Dość dziwne jak na dwór królewski, ale Izabeli cale życie pierze mózg Cisneros, albo Torquemada,dla którego z nich użycie słowa fanatyk to komplement. To prawdziwi Canis Domini.Cisnerosa pozbędzie się tak na prawdę dopiero Karol I; wnuk Isabelli. Zrobi to  w bardzo prosty sposób- po prostu go otruje.  Ferdynand całe życie go nienawidził, ale jednocześnie układał się z nim. Nowy wytworny dwór szybko oszołamia księżniczkę, ale to jednostronne oszołomienie. 

Szacunek do Joanny utrzymywany jest tylko i wyłącznie poprzez dawanie łapówek dworakom .Robi to ojciec Filipa i zdarzają się na ulicach sceny teatralne ośmieszające Isabellę odbierającą koronę od klęczącego Boabdila,  czy przedstawiającą jako murzynkę. Joanna zachodzi w ciążę. Małgorzata trafia na dwór Hiszpanii i zostaje żoną Jana, jest zbyt wyzwolona, żeby tam być... Mimo iż Jan za nią szaleje, to księża i dwór pomstują, że para uprawia za dużo seksu i to dla przyjemności,a  nie w celach prokreacji. Po śmierci Jana ciężarna Małgorzata zostaje natychmiast otruta i w wyniku tego traci ciążę. Oczywistym jest, że za wszystkim stoi rodzina królewska. Ród Trastamara odkrył wszystkie karty, a Maksymilian von Habsburg wie w co grają ci ''parweniusze''. Syn Joanny to słynny Karol V, w przyszłości najpotężniejszy władca Europy. W Hiszpanii też bywał rzadko. Joanna zostaje mianowana dziedziczką tronów Kastylii i Aragonii przez Izabelę bez pytania męża, a do Aragonii to jakby nie było on ma prawa. To go nie radowało, jednak para książęca musi wracać do Hiszpanii. Tu pojawia się pierwszy bunt mężczyzn.  Podczas wjazdu  Joanny do Hiszpanii dzieje się coś co po raz pierwszy podważa autorytet Jej Mości Isabelli. Jej mąż i książę Filip jadą przed Joanną na koniach, ponadto Filip zawarł sojusz z Francuzami i wbrew zaleceniom teściowej, do Hiszpanii przybył drogą lądową przez Francję. Dzięki temu Izabela nie była w stanie przygotować wielkiej uroczystości i być może koronacji Joanny. W zamian za to nadaje wyłącznie tytuł następczyni Joannie, a Filipowi, tytuł ''księcia małżonka''. Zrobiła to samo  co swojemu mężowi  wiele lat temu jako panu Kastylii. Ferdynand i Filip nie darowali jej tego, ale tylko Ferdynand miał możliwość się odegrać.

 Papież Aleksander VI Borgia też nie jest już skłonny  do współpracy tak jak kiedyś, jego też w końcu oszukano. Filip boi się  słusznie drogi do tego kraju uważając, że Trastamara pozbędą się jego. Joanna i Filip to wybór przypadku ,kiedy prawowity następca tronu zmarł , wtedy wybrano siostrę Joanny-Izabelę, będącą królową Portugalii i jej syna Michała. Ten wybór mógł zjednoczyć cały półwysep. Niestety  oni również zmarli przedwcześnie. To wtedy odtrącony Filip zawiązał sojusz z Francuzami, którzy byli w konflikcie wojennym z Hiszpanią. Słusznie czuje się odtrącony. Joanna jest ze wszystkich dzieci najstarsza, a więc pominięto ją.Jest jeszcze jeden problem, kobieta może rządzić tylko Kastylią nie Aragonią, która w tej kwestii stosuje francuskie prawo dziedziczenia. 

Ta para była tak naprawdę niedobrana. Joanna była ładna więc Filip szybko skonsumował to co dostał, ale do rządzenia tak ogromnym krajem nie nadaje się w ogóle. Do nie wielu rzeczy się nadaje, według męża. Po za tym  Filip poznał już  w swoim życiu ładniejsze kobiety i dużo inteligentniejsze. Manipulacje Joanny są bardzo kiepskie, jak na tak wybitnych w tej kwestii rodziców. Co jest dowodem na to, że rzeczywiście tych dzieci polityki nie uczono. Joanna jest też drażniąca; jej cało dobowe dziś nazwalibyśmy to  '' wiszenie na nim'' i stwierdzenia typu: '' Kocham cię, a ty mnie kochasz''... Wymuszanie bycia przy nim przez 24 h, kiedy ten  oddala  się choćby w sprawach państwowych, od razu oznaczają publiczne wyrzuty ze strony żony, że ją zaniedbuje. To każdego człowieka doprowadza do szału i niszczy każdy związek. W dzieciństwie Joannie nikt nie mówił nie, tu zaczęto mówić nie. Małgorzata również nie trawiła swego pobytu w Hiszpanii, po latach określając ich jako  ''purytańskich obszarpańców''. Z kolei Hiszpanie choćby w każdym obrazie, na którym przedstawiono minimalną nagość choćby nogi  lub nadgarstka widzieli demoralizację. Burgundczycy i cały dwór zdawali sobie sprawę z Filipem na czele, że nie ma możliwości aby uzyskać rozwód z Joanną. Filip na swoje nie szczęście nie miał tyle odwagi co Henryk VIII. Zaczęto więc dyskredytować, ośmieszać Joannę, a  nawet prowokować sytuację, w których wychodziła na wariatkę... Co w przypadku jej uczuciowości i braku obeznania się w funkcjonowaniu na normalnym dworze, nie było trudne. Pierwsze co robi Filip to przejmuje kontrolę nad dworem żony i wyrzuca z niego wszystkich Hiszpanów. Henryk VII Tudor zrobi to samo z Katarzyną. Słusznie uważając, że szpiclują i próbują wprowadzać swoje poglądy i politykę na jego dwór, a także jak tylko mogą szkodzą jego panowaniu.Ten sam problem ma Filip. Hiszpanom przestaje się płacić. Na  dworze pojawia się więcej ludzi z otoczenia Filipa, a ona sama nie otrzymuje pieniędzy, głównie po to aby nie móc opłacić Hiszpanów. W końcu bieda,  brak domostwa na zimę i surowy klimat zmusza ich do opuszczenia dworu Joanny;  co raduje Filipa.   Nie jest prawdą jednak to, że Filip doprowadził żonę  do życia w nędzy. Po prostu pieniądze, które wydałaby na hiszpański dwór zastąpił drogimi podarunkami dla niej, którymi nie mogła zapłacić dworakom, ale żyje dalej jak królowa.

 Izabela znów popełnia błąd. Na wieść o tym  fakcie wysyła ambasadora, który ma przekupić dworaków Filipa, aby ci utrzymywali Hiszpanów. To doprowadza go do szału. Wtedy prawdopodobnie po raz pierwszy Joanna otrzymuje srogi policzek od męża. Możemy wierzyć Filipowi, że ta kobieta owszem jest ładna ale jedyne co umie w łóżku to leżeć nie ruchomo pod. Pewnie tak było , a Filip nauczony jest zupełnie czegoś innego.To klasyczny toksyczny związek, w którym jedna strona wykorzystuje drugą i ją stopniowo ubezwłasnowolnia. Na Boże Narodzenie Filip udaje się do Flandrii i zostawia Joannę w Hiszpanii. Po drodze zatrzymuje się na dłużej  we Francji. Powodem była ciąża Joanny, ale nie tylko. Filip już wtedy przeczuwał, że teściowie coś szykują. To wtedy Izabela uwięziła Joannę, aby ta nie udała się do męża. Joanna rodzi kolejnego syna więc Filip jest jej do niczego nie potrzebny, podobnie jak i Karol V. Joanna staje się niebezpieczna teraz i dla matki, która dąży do absolutyzmu, a Kortezy tego nie chcą. Pytanie czy ona czy Ferdynand? Rodzice znów walczą między sobą. 

 W końcu Joanna wymusza powrót do męża, którego zastaje z kochanką po prawie dwóch latach nie obecności. Joanna robi kolejną publiczną scenę zazdrości, w wyniku czego mąż zamyka ją w sypialni.  Joanna w odwecie chcąc się zemścić i przestaje jeść. Więc karmi się ją siłą jak gęś. To po prostu jedno wielkie ''show''. Kiedy umiera Izabela, Ferdynand ma możliwość wykazania się i uzyskania pełni władzy nad Hiszpanią. Powiadamia władców, że Izabela nie żyje, a Joanna jest jej następcą, ale to on będzie rządził krajem. Nie uczestniczy w  pogrzebie żony. Dobytek żony zostaje sprzedany, a nie rozdany ubogim i klasztorom jak chciała. Fakt zapełnił tym trochę dziurę budżetową, przecież wszyscy już wiedzą, że Trastamara żyją ponad stan; przynajmniej ci, którzy związali się z tym rodem. Ferdynand przypomina sobie o bratanicy Izabeli, mieszkającej w klasztorze Joannie Beltranicy i proponuje jej ślub. Filip informuję żonę, o śmierci matki wiele tygodni później. Na wieść o śmierci matki Joanna wysyła list, w którym prawdopodobnie przekazuje informację ojcu iż Filip chce zagarnąć koronę. Robi to naiwnie , albowiem wysyła go właściwą drogą. List zostaje przechwycony.

Rozpoczyna się wojna propagandowa dwóch mężczyzn, a tematem przewodnim  jest jedno, każdy z nas jest lepszy byle nie ta wariatka. W końcu Joanna staje się wariatką.  Być może rzeczywiście pod koniec życia nią była. Większość to jednak propaganda. Mimo obaw jednak Hiszpania za bardzo kusi Filipa , musi tam wyruszyć. To podczas tej podróży statek pary zawita do Anglii Henryka VII. Joanna spotka swoją owdowiałą siostrę Katarzynę Aragońską, przyszłą żonę Henryka VIII, z którą ani Ferdynand ani Henryk nie wiedzą co zrobić. Ferdynand w końcu żeni się ponownie... Cel jest jeden stworzyć własną dynastię bez Filipa i innych potomków Izabeli. Robi jeszcze coś, aby wyeliminować największego sojusznika Filipa, żeni się z francuską; Germaine de Foix. Kiedy Joanna i Filip przybywają do Kastylii na koronację, Ferdynand ogłasza że udaje się do Aragonii, ale zostawia im Kastylię.  Jakiś czas wcześniej uwięził słynnego Cesare Borgię. 

 Kortezy mianują królem Joannę .  Joanna jest władcą nominalnym z Filipem. Filip jednak jej nie pokazuje, a Borgia cóż wtedy spotyka Joannę i próbuje współpracować z Filipem. Nieoczekiwanie po kilku miesiącach Filip umiera podczas uczty. Tak samo Ferdynand zrobił ze swoim bratem, zniknął, otruł i powrócił. Aby spłodzić nowego dziedzica będzie pił nawet wywary z byczych jąder i odwiedzał wiedźmy.Ferdynand nie raz zabił, w końcu tak otrzymał tron Aragonii eliminując swoje rodzeństwo. Bez wątpienia stał za tą śmiercią.  Ale Cesar początkowo podejrzewał o tą jedną śmierć Juanę, wyzwoliłaby się wreszcie.... Być może. Choć może raz działaliby razem. Jednak potem kiedy rozmawia z nią jeszcze raz jest już pewien czego innego. Podkreślał, że to spotkanie nie było z wariatką, ale inteligentną kobietą, która przewyższyła swoich rodziców i miała powody aby nienawidzić obydwu. Joanna miała go zapytać: czy to on stanął za śmiercią jej męża czy Ferdynand? Borgia miał opowiedzieć, że gdyby przysiągł na Biblię to by ją pohańbił wtedy Joanna stwierdziła, że to wie, nie rozmawia bowiem z człowiekiem świętym. Joanna miała błagać go aby zabił jej ojca, albowiem inaczej nie obroni Karola. Nie obroni siebie, bo jej ojciec jest zdolny do wszystkiego. Jednak obecność zwłok podczas wspólnej rozmowy go zaniepokoiła, ale mimo to zdaje się, że rozumiał ją.   Być może Joanna rzeczywiście chciała chronić syna, który tego nie docenił. Nikt jej nie docenił oprócz Borgiów. Niestety ich układ nie dojdzie do skutku, Ferdynand nadchodzi Joanna zostanie uwięziona, a Borgia będzie musiał uciekać. 

Bardzo krótko Joanna rządzi sama z dość drastycznym towarzyszem- mężem w trumnie, którego nie jest w stanie pochować.  Do legend przeszedł opis orszaku pogrzebowego  podążającego w upale, który było czuć z daleka i zrozpaczonej Joanny całującej zwłoki. Z wyruszeniem konduktu zwlekano, ale prawda jest taka, że lato w owym roku było bardzo upalne. To dokończyło tworzenie mitu. Prawda jest taka, że w tym klimacie smurd orszaku to nic nowego.Może przejąć władzę w tym momencie,ale spycha ją. Nie wykorzystuje momentu... Tu na pewno nie posłuchała Borgii, który miał jej rzec prawdę w oczy:'' On się ciebie boi, wykorzystaj to Kortezy są po twej stronie''. Joanny
i Filipa najzwyczajniej się bano. Ferdynand wraca i rządzi aż do śmierci. Joanna zostaje uwięziona. Ferdynand i Cisneros od tej pory rządzą razem, ale...

A więc wszystko jest demoniczne i złe. Kraj jest ponury , Inkwizycja szaleje, a największy demon w szatach mnicha się rozkoszuje. Jednak ile można tylko klęczeć. Izabela miała wytarte wszystkie suknie, ale bez przesady dwór tego aż tak nie pragnie. Joanna to dobra chrześcijańska pani domu, ale kiepska królowa. Ferdynand tylko na to czeka. Wraca i zaczyna lubić Cisnerosa, który w zamian za kapelusz kardynalski odsunie Joannę, władza jest dla mężczyzn.

Papież Aleksander VI Borgia nie żyje, a Juliusz II się zgadza na wszystko, choćby na złość znienawidzonemu poprzednikowi.Ferdynand powraca do Kastylii i pozbawia ją władzy. Joanna odmawia podpisania aktu abdykacji. Po potomkach Joanny nie zostało nic. Po Borgii zostało księstwo Valentinois- dzisiejsze Monako, w nie zmienionych granicach, a jego potomkowie żyją do dziś. Czy on sam zginął?


Czy rzeczywiście to jego ciało znaleziono? Czy jak chciał serial o Borgiach sfingował swoją śmierć. Pisząc swoją pracę dyplomową o Borgii poznałam go na tyle dobrze,że zaczarował mnie jak wszystkich, których spotkał i mogę stwierdzić, że i to drugie nie jest nie możliwe. To ciało miało zmasakrowaną twarz, a na wieść o jego śmieri Nicolo tylko się uśmiechnął. Przypomnijmy ''Książę'' podstawowy podręcznik studiów politycznych, to biografia Borgii, choć zadedykowano ją Lorenzo de Medici, który zapomniał co znaczy jego nazwisko. Borgia przybył i posprzątał rebelię Savonarolii, tak poznał Niccolo.

Po śmierci Ferdynanda Joanna znów mogła przejąć władzę i znów nie wykorzystała sytuacji, Cisneros ogłasza się regentem i sprowadza Karola V, który nie odwiedzi matki. Joannie zostaje żyć zamkniętym w Tordesillas z trupem jej męża w Tordesillas. Żeby było zabawniej, aż do swojej śmierci jest nominalnym władcą Hiszpanii, jej podpis jest podrabiany, bądź akty wydaje się w jej imieniu. Robił tak Ferdynand i robi Karol. Karola V wychowywała Małgorzata i przekazała mu nienawiść do matki i w pewnym sensie słuszną obawę, o przeżycie wśród Hiszpanów. Kiedy Kortezy doprowadzają do buntu przeciwko Karolowi V, Juana znów nie wykorzystuje sytuacji,a przecież wtedy na krótką chwilę odzyskała wolność. Jednak była tyle lat zamknięta, że pojawia się ten sam problem, który pojawiał się po ustanowieniu Złotej Klatki. Ona nie umie odnaleźć się w nowym świecie. Po abdykacji Karola V, cesarstwo zostaje podzielone. Hiszpanią będzie rządził Filip II, który odziedziczył wszystkie najgorsze cechy dziadka. Pozostałą częścią imperium brat Karola V, Ferdynand. Tordesillas znamienne miejsce. Niektórzy chcą widzieć w kobietach rodu Trastamara feministki równe, a może i potężniejsze od kobiet z czasów Tagalub- i- nisvan. To tureckie określenie ery Sułtanatu Kobiet i żeby było śmieszniej, tureckie określenie nie znaczy '' Sułtanat Kobiet'' , ta internetowa encyklopedia znów wytrzasnęła coś z nie wiadomo skąd. Europejskie określenie ''Sułtanat Kobiet '' zostało wymyślone po to aby ośmieszyć sułtanki. Prawda jest jednak taka, że kobiety rodu Trastamara czy jak kto woli późniejsze de Aragon , wszystkie w końcowym starciu poległy ubezwłasnowolnione. Każda z nich była poniewierana i wykorzystywana od Izabeli począwszy, która godzi się na wychowanie bękartów Ferdynanda, także tych poczętych przed ślubem, choć ten obiecywał jej czystość. Joanna i Katarzyna to już najgorsze przykłady. Zdecydowanie te kobiety nie mogą równać się z władzą jaką osiągnęła Hurrem , Mihrimah , Safiye ,Kosem czy Turhan. Choć wyróżniają się na tle zachodniego męskiego świata, to jednak zawsze stoi za nimi mężczyzna. Dopiero od Elżbiety Tudor ; może trochę od czasów Marii, możemy mówić o władzy w rękach kobiet. 

Krwawej Marii- córki Katarzyny, która też wykazała cechy choroby psychicznej po ciotce , matce, babce i prababce do tego stopnia, że jest skłonna uwierzyć w to iż jest ciąży przez 2 lata. Krwawa Maria będzie próbowała wprowadzić Inkwizycję w Anglii, za co zostanie znienawidzona i odbije się to potem czkawką katolikom. A Joanna cóż najlepszy przykład rodzicielskiego zaniedbania, błędów  wychowawczych, braku edukacji. Najlepszy przykład totalnego zdominowania przez drugą osobę
i poddania.Totalnego braku asertywności... Zdominowania przez mężczyzn i despotyczną matkę. Joanna byłaby świetnym pracownikiem korporacji na niskim szczeblu, królem nie.

 Przynajmniej tak przedstawiają ją mężczyźni, a prawda. Prawda jest po środku. Prawdopodobnie była najbardziej wolnym duchem z całej rodziny i najbardziej wyzwolonym. Niestety urodziła się tam gdzie się urodziła, w tej części świata, a nie innej. Być może to Borgia miał rację po rozmowie z nią, kiedy spotkali się raz. Gdzie popełniła błąd? Wiele, ale walczyła. W męskim świecie kiedy już próbowała się przebić nie było dla niej miejsca. Nie wykorzystała szansy, abyśmy mogli się dowiedzieć kim naprawdę jest. W efekcie stała się plątaniną mitów i faktów. Szalona na pewno nie aż tak jak ją opisywano,  z czasem mogła rzeczywiście się nią stać, ale równie dobrze mogła nią nie być, a oczerniono ją po to aby zdyskredytować.  Wszystko co zdarzyło się wtedy w Hiszpanii to misterny  plan Jana II i jego syna Ferdynanda, pająka, który tka swą sieć. Oni obydwoje marzyli od wieków o Kastylii i wykonali swój plan.  Joanna umiera w wieku 66 lat w 1555 r., kto się nią opiekuje- Francisco de Borja, późniejszy święty-  syn Juana Borgii, bratanek Cesare. Juan wtedy już nie żył więc jedynie Cesare mógł o to poprosić. Znamienne.

Bibliografia: C.W.Gorner ''Ostatnia Królowa'' (nota biograficzna), ''Cesare Borgia'' Ivan Cloulas, '' Izabela Katolicka wojownicza królowa'' Kirstin Downey ,Giles Tremlett ''Katarzyna Aragońska hiszpańska królowa Henryka VIII''