'' Wspaniałe stulecie'' Indii: Jodhaa Bai i Jalal-ud-Din Mohammad Akbar.



Akbar i Hira, choć cesarz miał 300 kobiet kochał jedną.

Tadż Mahal i inne zabytki czasów Dynastii Mogołów; czyż nie przypominają one swym wyglądem tureckich meczetów z czasów Suleymana, chociażby legendarnego Suleymaniye. Jeśli ktoś to zauważył to jak najbardziej ma rację, albowiem architektem zabytków był uczeń samego Sinana. Tadż Mahal to symbol wielkiej miłości... Dla Europejczyków z pewnością tak, ale dla hindusów już nie. Jeśli zapytać o Tadż Mahal jakiegokolwiek hindusa można usłyszeć różne zdania, np. iż to nie jest żaden symbol wielkiej miłości, a  co najwyżej symbol zabójstwa kobiety poprzez wykorzystywanie jej do ''hodowli'' następców tronu.Jeśli ktoś w tej dynastii był symbolem miłości to zupełnie inna osoba. Fakt Shah Jahan to już cień dynastii Wielkich Mogółow; początek ich końca. Spłodził z Mumtaz Mahal czternaścioro dzieci, podczas porodu ostatniego dziecka Mumtaz Mahal umarła. Hindusi nie lubią muzułmanów i nie darzą dynastii Mogołów wielką miłością, wyjątek stanowi z tego rodu jedna osoba...Człowiek , którego historia świata zaliczyła w poczet epoki Najwybitniejszych Królów...Człowiek,który był wielkim wojownikiem... Człowiek, który choć był do śmierci analfabetą stworzył imperium tolerancji, dobrobytu, a także niczym Akhenaten nową religię...Człowiek, którego nazwali Akbar czyli Wielki.

Akbar jeden z władców Epoki Największych Królów. Tylko Akbarowi udało się, zażegnać wojny religijne

Człowiek ten to Jalal-ud-din Muhammad Akbar.Hindusi mają wiele powodów aby odczuwać swoją nienawiść do dynastii. Jednym z nich jest brak tolerancji jaki nastąpił po śmierci Akbara,a drugim sprowadzenie kolonializmu. Związki dynastii Mogołów z turkami były bardzo silne, choć oni sami powoływali się na pochodzenie od Czingis-chana, to jednak byli przede wszystkim ludem tureckim. W bardzo dawnej historii pewnie jak wszystkie ludy  mieli jakieś koneksje z wielkim władcą Mongołów, ale była to bardzo daleka historia. Podczas panowania Akbara stosunki z imperium Osmańskim są bardzo dobre; kwitnie handel i wymiana intelektualna. Akbar jest niczym Sulejman on również ustanawia wiele precedensów. Jednym z nich... Tym, za które zapłaci życiem, jest ślub z hinduską księżniczką, która nie przechodzi na islam. To precedens i historia niczym historia sułtanki Hurrem. Historia, która nigdy nie powinna się wydarzyć, ale wydarzyła się. Dzięki temu małżeństwu Akbar był jedynym człowiekiem w dziejach Indii, który potrafił zaprowadzić pokój religijny. Nie udaje się to nawet obecnie. Akbar wstępuje na tron bardzo młodo, bo w wieku 13 lat. Urodził się 15 października 1542 roku, już podczas ucieczki swego ojca Humajuna po przegranej bitwie z Śer Śhahem. Gdy został wygnany jego ojciec chłopca przekazano pod opiekę stryja, rodzice zaś udali się na wygnanie na dowód shaha Tahmaspa.  W owym czasie przebywał tam również książę Bajazyd, z dwóch zakładników przeżył ojciec Akbara. Stryj traktował Akbara niczym zakładnika, pieczę nad chłopcem sprawowała stryjenka Maham Aga; kobieta, która jeszcze wiele lat będzie wpływać na politykę władcy, dopóki nie doprowadzi do zamachu na jego żonę, a potem na niego. Na pewno ojciec znał historię tureckiego księcia i pewnie przekazał ją synowi. Kiedy Humajun wrócił z Persji i zażądał wydania dziecka, stryj wywiózł go do Kabulu. W końcu Humajun zmuszony jest do oblężenia twierdzy, aby odzyskać dziecko. Co robi stryj?... Wystawia kilkuletniego chłopca na jednej z wież wprost pod kule oblegających. Te wydarzenia odcisną piętno na psychice władcy, który będzie nie ustępliwy i czasem okrutny dla przeciwników. Młody książę wyrasta w warunkach wiecznych wojen. Jego opiekunem jest regent Bajram i nieoficjalnie Maham Aga. Prawdopodobnie zarówno regentowi jak i przybranej matce zależało na tym,żeby chłopak był analfabetą. Mogli wtedy wydawać dekrety takie jak chcieli.  Jego wstąpienie na tron jest również niczym historia z czasów Sulejmana. Akbar bowiem zostaje władcą w takich samych okolicznościach jak Selim II, śmierć ojca Akbara również jest ukrywana do czasu koronacji,a ciało przechowywane w lodzie. Dynastia Mogołów również decydowała się na zabijanie innych książąt. Akbar miał to szczęście, że nie miał braci, lecz siostry. Jego przyszłym problemem będzie tzw. ''mleczny brat'' syn Maham Agi, którego będzie musiał zabić po bitwie. Mogołowie jednak zamykali nie chcianych następców w twierdzach i zmuszali do zażywania coraz silniejszych dawek opium, co w końcu doprowadzało do ich śmierci. Nie podnosili tym samym ręki na muzułmanina,'' wykańczał'' się sam. Córki w dynastii Mogołów się nie liczą ,albowiem są w zamknięte w haremie i do śmierci są dziewicami. Dopiero żona Akbara odkrywając przypadkiem jego ułomność. Kobieta nauczy go czytać i pisać, jednak z miernym skutkiem. Dziś  uważa się, że cesarz miał dyslekcję, której nie umiano wtedy leczyć. Według legendy kobieta chcąc zrobić prezent mężowi nauczyła się języka perskiego i wykaligrafowała jego imię. Władca poprosił ją o to, aby przeczytała tekst. Miała odrzeć,  jak każda hinduska iż nie może wypowiedzieć imienia męża,aby nie rzucić złego uroku. Wtedy Akbar miał się przyznać do wady. Wady, którą zdecydowanie nadrabiał niesamowitą pamięcią i wiedzą. Nawet przybywający z Europy ambasadorzy byli zszokowani tym ile władca wie o ich kulturze i religii; zszokowani tym jak prowadził rozmowy. Nieoczekiwanie przeciwko Akbarowi wystąpił dowódca sułtana Bengalu. Człowiek ten znany jako Hemu ogłosił się sułtanem. Nie był jednak popularny wśród ludu. Jego panowanie przypadło na czas ogromniej klęski głodu, dochodziło do kanibalizmu, a władca w tym czasie karmił swoje słonie bojowe masłem i ryżem. To spowodowało, że wielu zaczęło przyłączać się do Akbara.

Czy tak wyglądała jedna z najważniejszych kobiet w Indiach i jedyna, o której tyle wiemy.

Dochodzi do bitwy pod Panipatem, najważniej w dziejach Indii. Od tego momentu uznaje się, że dynastia Mogołów zawładnęła Indiami. Akbar podbił cały półwysep. Akbar osobiście ściął głowę Hemu, czym uzyskał przydomek ''gazi''. Z głów zabitych żołnierzy utworzono wieże. Pod panowanie Akbara dostają się po kolei: Pendżab, Dżammu i wiele innych, aż nadchodzi czas Radżputany. Znów na scenę historii wkracza radżpucka księżniczka. Wtedy znika też Bajram Khan zabity z rozkazu Maham Agi, która boi się jego coraz silniejszych wpływów.Akbar nie decyduje się na wojnę z radżputami wie, że nie ma z nimi szans. Zaczyna wprowadzać politykę tolerancji, zjednoczył już cały półwysep teraz czas na edykty. Akbar znosi podatek od religii, wprowadza hindusów na dwór i urzędy. Nie podoba się to ortodoksyjnym muzułmanom. W końcu decyduje się na sojusz polityczny poprzez małżeństwo z władcą jednego z najważniejszych księstw rażputany- Bharmalem z Amber. Tak o to w dziejach pojawia się Mariam-uz-Zamani. Kobieta znana jest pod wieloma imionami. Historycy zowią ją Hira Kunwari, imię Mariam-uz-Zamani otrzymała prawdopodobnie na ślubie.Jednak wśród hindusów i w legendach przetrwała jako Jodhaa Bai i pod tym imieniem jest najbardziej znana, choć wielu historyków uważa, że to imię należało do innej władczyni.

Akbar przed ślubem nie widział żony. Ślub odbył się w obrządku muzułmańskim i hinduskim.Po odsunięciu czerwonej kurtyny i ujrzenia oblicza dziewczyny; Akbar się zakochał. Małżeństwo więc było początkowo polityczne, a miłość przyszła z czasem. Hira nigdy nie przeszła na islam, był to precedens i nie podał się wielu.Harem Akbara był wielki, ale małżonka była tylko jedna; to Hira. Hira miała również prawo do czczenia swoich bóstw i ustawiania ich wizerunków w pałacu. Szybko dochodzi do konfliktu pomiędzy Hirą a Maham Agą, która znów boi się o swoje wpływy. Maham Aga odnajduje list, który Jodhaa na długo przed małżeństwem miała napisać do swojego pierwszego narzeczonego księcia Ajabgarhu. Nigdy nie wysłała tego listu, a Akbar nie umiał czytać. Wtedy Jodhaa o tym nie wiedziała. Maham Aga podsuwa władcy list i opisuje co w nim jest. Akbar nie wierzy,więc stryjenka decyduje się na kolejny krok. W imieniu Jodhy wysyła do księcia listy miłosne i zaprasza go, aby porwał księżniczkę z rąk wyrodnego męża. Inscenizuje spotkanie rzekomo z księciem Ajabgarhu. Jest noc. Książę nie przybył, ale nadarzyła się okazja nie zapowiedzianego innego gościa brata Jodhy- Sujamala. Maham Aga informuję Jodhę, że Akbar został rany. Kobieta wybiega z pałacu. W tym samym czasie Akbar zostaje poinformowany, że Jodhaa spotyka się z kochankiem. Nie widział twarzy po ciemku, ale pomyślał co chciała Maham Aga. Jodha odchodzi z pałacu dobrowolnie, mówiąc Akbarowi, że będzie kiedyś żałował i wróci kiedy Akbar zacznie ją kochać i sam myśleć. Miała rzec: ''Nie zdobywa się niczego wyrażając żal,ale wy tego nie rozumiecie.Wiecie jak toczyć wojnę odnosić zwycięstwa, podbijać, ale nie wiecie jak rządzić. Podbiliście mnie panie jedynie, zdobyliście władzę zewnętrzną, ale nie serce. Można było przynajmniej podjąć trud poznania prawdy, nie miałam szansy nawet nic wyjaśnić,ale problem w tym, że jesteście panie mile całe od otaczającej was rzeczywistości, nie wiecie jak zjednywać sobie serca, żeby zdobyć serce trzeba się starać poznać najdrobniejsze radości i smutki drugiej osoby jej myśli, zdobyć zaufanie. Tego dnia , w którym to pojmiecie zawładniecie i moim sercem.''

Intrygę odkrywa biologiczna matka Akbara i informuje o tym syna. Dochodzi do konfrontacji z mamką, a ta do wszystkiego się przyznaje. W tym momencie Maham Aga zostaje odsunięta, zaczyna obmyślać jednak zemstę. Abar długo nie może żyć bez żony, ale ta nie chce wrócić. W końcu małżonek udaje się do jej rodzinnego domu, gdzie teściowie inscenizują scenę, jakoby cesarz nie mógł wrócić do swojego pałacu z powodu złej pogody. Jodhaa nie chce z nim jednak przebywać. W końcu Akbar wyzywa żonę na pojedynek na miecze. Zakładają się, że jeśli on wygra; ona z nim wróci, a jeśli on przegra; ona może zostać. Jodhaa go pokonała, a cesarz miał doznać szoku na widok jej umiejętności. Jak każda radżpudzka kobieta ćwiczyła się w sztukach walki. Akbar stwierdza nad odchodne , że wie iż Hira wróci sama. To chyba w tym momencie Akbar się otrząsnął, zaczyna wychodzić do ludu niczym Sulejman i podpytywać się o bolączki. Coraz więcej przedstawicieli różnych religii wprowadzanych jest na dwór. Władca coraz bardziej zaczyna rządzić sam odsuwając niektórych na bok. Na posłuchanie do cesarza może przybyć każdy i przedstawić swoje bolączki. Akbar choć był okrutnym wojownikiem, nigdy nie pozwalał na bicie żon. Kobieta, która przyszła z tym do niego mogła liczyć na wygranie sprawy. To rzadkie w muzułmańskim świecie. Kiedy Akbar dowiaduje się o podatku od pielgrzymek dla hindusów nie wiadomo. Podatek napełniał skutecznie budżet państwa, albowiem ze względu na specyfikę religii hindusi pielgrzymowali dość często, przez co był dla wielu biedniejszych kłopotliwy. Akbar znosi podatek od pielgrzymek. Na wiadomość o tym królowa wraca do Agry. Robi to w tajemnicy na audiencji generalnej. Wtedy też hindusi urządzają wielką fetę na cześć cesarza i okrzykują go: Akbar czyli Wielki.

Po dziś dzień hindusi i muzułmanie nie rozumieją dlaczego w naszej kulturze władcę najczęściej nazywa się Akbar Wielki, gdyż jest to powtórzenie, tak naprawdę tytułu. Podczas uroczystości dochodzi do zamachu na Akbara, zostaje ranny zatrutą strzałą. Niektórzy twierdzą, że dopiero wtedy Jodha wróciła do pałacu i opiekuje się mężem. Abar wyjdzie z tego, ale do końca życia będzie miał problemy zdrowotne. Za zamachem stał nie kto inny jak Maham Aga i jej syn, zwany mlecznym bratem Akbara. Za zamachem nie stał nikt inny jak Maham Aga i jej syn. Kobieta zostaje stracona,a ze swoim mlecznym bratem Akbar będzie prowadził wojnę. Maham Aga opowiadała, że wykarmiła również swym mlekiem Akbara... Czy było to prawdą? Sądząc po zachowaniu Humajuna, była kiepską matką zastępczą, ale umiała się ustawić.


W 1569 roku Hira rodzi syna imieniem Nuruddim Salim, to przyszły cesarz Jahangir. Z Akbarem ma również kilka córek. Hira zaczyna wywierać wpływ na dworze; to ona zajmuje się polityką ekonomiczną kraju. Okres panowania Akbara i Hiry to okres największej prosperity.Handel kwitnie, kraj się rozwija, inwestycje państwowe zawsze są opłacalne.Hira była największą bizneswoman swoich czasów. Uważana była za królową handlarzy, posiadała również flotyllę statków, przewożących pielgrzymów do Mekki. Statek Rahim był największym muzułmańskim statkiem pływającym po znanych ówcześnie morzach. Każdego roku szlachcice przynosili jej w prezencie jeden klejnot , od każdego rodu. Hira otrzymała również prawo wydawania własnych edyktów. Rządziła z Akbarem na równi. Akbar umiera na wojnie rzekomo na dyzenterię. Dziś uważa się , że został otruty. Jego wnuk Shah Jahan mimo nalegań nie odstępował dziadka, aż do chwili śmierci. Był z nim bardzo związany. Wydaje się, że Akbar prywatnie był bardzo rodzinnym człowiekiem.Ta dwójka ludzi z czasem naprawdę się pokochała. Zarówno Akbar jak Jodhaa fundowali świątynie hinduskie bądź muzułmańskie. Kierując się tolerancją i zrozumieniem. Akbar próbował stworzyć synkretyczny kult Din-i-llahim słusznie zauważając, że hinduizm, buddyzm, dżinizm, islam, zoroasteryzm, chrześcijaństwo i wiele innych kultów mają wiele cech wspólnych. Ideologia upadła wraz ze śmiercią Akbara i wielce prawdopodobne, że była powodem jego zgonu. Jahangir nie był już tak tolerancyjny. Władza Hiry osiągnęła swój szczyt, kiedy została odpowiednikiem Valide Sultan.Hira została pochowana w swoim mauzoleum nieopodal mauzoleum Akbara w 1623 roku.  Historia Hiry to wiele precedensów, chociażby samym precedensem jest to, że o niej wiemy.  Indyjskie dwory nie spisywały historii żyjących na nich kobiet, te kobiety nikną w dziejach. Nie znamy imion większości żon czy matek władców. Hira jest wyjątkiem; jedyną kobietą, której historię w dziejach dynastii Mogołów znamy całą.

 Historia pary została przedstawiona w wielu powieściach i filmach. Jednym z najlepszych jest film: ''Księżniczka i cesarz", opowiada on pierwsze lata z życia pary. To film długi, który był jednym z najdroższych filmów Bollywood, ale warty zobaczenia. Nie ma w nim też zbyt wielu śpiewów.Ta historia jest u nas całkowicie zapomniana, choć można ją również nazwać ''Wspaniałym Stuleciem'' Indii.

 Bibliografia; W. Hassen'' Pawi tron'', Dynastie Świata ''Wielcy Mogołowie'', J.Kieniewicz ''Historia Indii'' en.wikipedia: Hira Kunwari, Akbar the Great, plakat filmu ''Księżniczka i cesarz''